بررسی میزان آلودگی ذرات معلق در هوای شهر گچساران در سال 1384

مقدمه و هدف: پدیده آلودگی هوا در مناطق شهری و صنعتی از مهمترین مشکلات زیست محیطی می‌باشد که سلامت انسان‌ها را تهدید می‌نماید. از جمله این آلاینده‌ها، ذرات معلق در هوا می‌باشد که به ازای افزایش هر 10 میکروگرم بر متر مکعب از آن در هوا، میزان مرگ و میر 1 تا 3 درصد افزایش می‌یابد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آلودگی ذرات معلق در هوای شهر گچساران انجام گردید. مواد و روش‌ها: این یک مطالعه تحلیلی به صورت طولی است که نمونه‌های هوا (6936 نمونه) در این بررسی به صورت 24 ساعته در طول سال 1384 جمع‌آوری گردید. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آماری تی دانشجویی، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون تحلیل گردید. یافته‌ها: نتایج حاکی از وجود ارتباط خطی مستقیم بین درجه حرارت هوا و میزان غلظت ذرات معلق می‌باشد (001/0‌>‌p)، به گونه‌ای که میانگین این میزان در فصول تابستان (3/226 میکروگرم بر مترمکعب)، بهار (8/167 میکروگرم بر مترمکعب)، پاییز (6/111 میکروگرم بر متر مکعب) و زمستان (7/85 میکروگرم بر متر مکعب)، به ترتیب بیشترین تا کمترین مقدار را به خود اختصاص داده‌اند (05/0‌>‌p). همچنین میانگین غلظت 24 ساعته آلاینده‌ها در ماه‌های مختلف نشان می‌دهد که در سه ماه اردیبهشت، تیر و مرداد، غلظت ذرات معلق بالاتر از حد مجاز(260 میکروگرم بر مترمکعب) بوده است. نتیجه‌گیری: خشکی هوای منطقه، کمبود رطوبت هوا و بارندگی و درجه حرارت بالای هوا همراه با وجود تأسیسات عظیم صنعتی در محدوده این شهر از عوامل بالقوه بالا بودن آلودگی هوا در شهر گچساران می‌باشد.